تنها چند هفته پس از کشف دومین ستارهی دنباله دار بیرون از منظومهی شمسی (اولین ستارهی دنباله دار که شکلی شبیه به سیگار داشت، اومواموا (Oumuamua) بود)، ستارهشناسان گازهایی بر روی سطح آن شناسایی کردهاند که اولین نشانه برای تعیین مواد تشکیل دهندهی این ستارهی دنباله دار است.
متأسفانه، این گاز کریپتونیت (kryptonite) و یا حتی یونابتانیوم (unobtanium) نیست، بلکه سیانوژن یعنی یک ملکول ساده اما سمی است که از دو اتم کربن و دو اتم نیتروژن ساخته شده است. این ستارهی دنبالهدار که ۲۱/Borisov نام دارد، اولین بار در تاریخ ۳۰ آگوست ۲۰۱۹ توسط ستارهشناس اوکراینی، گنادی بوریسف (Gennadiy Borisov) مشاهده شد. مشاهدات بعدی نشان داد که این دنبالهدار دارای حرکت اوربیتالی و مستقل از نیروی ثقل خورشید است. پس از آن، بسیاری از ستارهشناسان از جمله یک تیم تحقیقاتی با استفاده از تلسکوپ ۴ متر و ۲۰ سانتیتری ویلیام هرشل (William Herschel Telescope) یا به اختصار WHT در جزایر قناری اسپانیا شروع به مطالعه بر روی این ستارهی دنبالهدار کردهاند.
دنبالهدار ۲۱/Borisov بسیار به خورشید نزدیک است بنابراین مشاهدهی آن به خاطر حضور اشعههای خورشید، دشوار است. پس از یک تلاش ناموفق، تیم WHT در تاریخ ۲۰ سپتامبر موفق به جمعآوری نور کافی از این دنبالهدار برای به دست آوردن طیف آن شدند. در مقالهای که برای مجلهی Astrophysical Journal Letters فرستاده شده، اینچنین نوشته شده که “در بخش فرابنفشِ این طیف، یک لبهی کاملاً واضح در طول موجی وجود داشت که مشخص بود مربوط به گاز سیانوژن است، که این خود نشان میدهد که ۲۱/Borisov توسط خورشید گرم میشود و گازهای آن بخار میشوند”.
سیانوژن اغلب در اطراف دنبالهدارهایی با منشأ منظورمهی خورشیدی، یافت میشود، بنابراین این ستاره از هر جایی که آمده باشد، نباید شرایطی چندان متفاوت از منظومهی ما داشته باشد. همچنین، با توجه به نزدیک شدن این دنبالهدار به خورشید و گرمتر شدن آن، از این پس و تا اوایل دسامبر، امکان مشاهدهی گازهای در حال تبخیر آن بیشتر میشود.
منبع: sciencemag