براساس یافته‌های جدید پژوهشگران، به لطف تغییرات اقلیمی قرار است تعداد اَبَرخشکسالی‌ها (Mega-droughts) که دو دهه یا بیشتر به طول می‌انجامند، افزایش پیدا کند.
پروفسور مک‌گوان از دانشگاه کوئینزلند استرالیا معتقد است که تغییرات اقلیمی منجر به کمبود هرچه بیشتر آب، کاهش پوشش برف زمستانی، آتشسوزی های مکرر و فرسایش بادی شدیدتر می‌شود.
براساس مطالعات ایشان، آنالیزهای زمین‌شناسی بر روی غارهای آهکی دوره ایمیان (Eemian Period ، یک دوره بین یخچالی مربوط به ۱۲۹۰۰۰ تا ۱۱۶۰۰۰ سال پیش) نشان می‌دهد که بایستی در آینده انتظار جهانی گرمتر و خشکتر را داشته باشیم.
پروفسور مک گوان می‌گوید: ما دریافته‌ایم که در گذشته نیز شرایط مشابهی از گرما و خشکسالی در سراسر جنوب شرقی استرالیا حاکم بوده است. این دوره‌های خشکی برای قرن‌ها و حتی گاهی بیش از ۱۰۰۰ سال پابرجا بوده‌اند؛ و احتمالاً رخدادهایی همچون ال نینو نیز بر شدت آنها می‌افزوده‌اند.
این تیم تحقیقاتی در حال مطالعه در زمینه‌ی دیرینه اقلیم شناسی هستند؛ تا بتوانند از این طریق دید بازتری نسبت به آینده‌ی آب و هوای زمین داشته باشند. مک‌گوان می‌گوید: «دوره ایمیان جدیدترین دوره در تاریخ زمین است که دمای کره زمین مشابه یا احتمالاً کمی گرمتر از زمان فعلی بوده است». گرمایش زمین در آن دوره به خاطر تغییرات جزئی در شکل و محور زمین به دور خورشید بوده است.
اگرچه امروزه گرمایش جهانی ناشی از غلظت زیاد گازهای گلخانه‌ای است؛ همچنان مطالعه‌ی تغییرات گذشته می‌تواند به عنوان یک مدل مناسب جهت پیش‌بینی اقلیم آینده‌ی زمین به کار گرفته شود.
عمده‌ی فعالیت‌های میدانی این گروه بر روی غار گروتو (Grotto) در ۱۲۰ متری زیر سطح زمین بوده است. آنها از کربنات کلسیم استالاگمیت ها نمونه‌برداری کرده‌اند و سپس مورد سن سنجی و آنالیز قرار داده‌اند. چنین آنالیزهایی باعث می‌شود تا دوره‌های کم بارش را تشخیص دهند. بر همین اساس، در دوره‌ی ایمیان، بارندگی به طرز چشمگیری کاهش پیدا کرده است.
پروفسور مک‌گوان می‌گوید: «امیدوارم این نتایج بتوانند بینش جدیدی در مورد آب و هوای آینده و خطراتی که با آن مواجه هستیم ارائه دهند. اما مهمتر از همه این است که اگر ما انسان‌ها به فعالیت‌های فعلی خود در افزایش دمای زمین ادامه دهیم؛ آینده بسیار وحشتناک خواهد بود».
منبع: ScienceDaily
